Pagina's

maandag 3 oktober 2011

Een kijkje in mijn gedachten.

Het werd weer eens tijd dat ik iets schrijf voor mijn blog, vind ik. Niet dat ik nou iets spectaculairs mee maak dat de hele wereld nou moet weten maar oke. Het is altijd wel leuk om te kijken wat de letters op een beeldscherm vormen toch? Ook al is het onzin? Ach, wat maakt het ook uit. Ik weet zelf nu eigenlijk niet eens wat ik moet schrijven maar vind het toch wel leuk om íets te schrijven. Eigenlijk is het niet echt schrijven, tegenwoordig word bijna niets meer geschreven wat eigenlijk wel heel jammer is. Schrijven is zoveel persoonlijker en veel leuker vind ik zelf, maar hé je kan wel dingen op papier schrijven en niet over typen maar er is dan niemand met wie je het online kan delen. Zonder dat je dan weer technologie gaat gebruiken zoals een scanner bijvoorbeeld. Achja, de wereld zal nog wel veel meer gemoderniseerd en geautomatiseerd worden. Ik denk dat de wereld over een paar jaar niet eens meer kan zonder al die robots en weet ik veel wat nog meer. Maarja, eigenlijk moet ik nu gaan leren voor een toets van vrijdag maar ik snap er niets van dus kan ik het ook niet leren. Ik vraag het morgen op school wel en dan leer ik dat wel vanaf morgen, dat lukt me wel. Oke, even een eigen motivatie momentje: Ik ga morgen uitleg vragen en die hard leren voor vrijdag. Als ik dit niet doe krijg ik een onvoldoende en hoe meer onvoldoendes hoe slechter, en hoe slechter ik het doe hoe eerder ik terug gezet kan worden of blijf zitten. En mijn motivatie leefde nog lang en gelukkig… voor zolang het nog duurt. Kennen jullie dat ook? Je motiveert je eigen, start vol goede moed met leren maar dan na een korte tijd zit je toch weer met je telefoon te spelen met als vervolg dat je de week erop met een onvoldoende thuis komt? Je probeert je weer te motiveren en vertelt je eigen dat je nu echt beter je best moet gaan doen omdat het anders niet goed komt, maar je uiteindelijk toch weer in je oud patroon valt. Ach, dit maak ik nu al zo’n beetje zes jaar mee. Op het middelbaar heb ik nooit iets hoeven doen, mede doordat het niveau eigenlijk toch wel wat te laag voor mij was en ik met vlag en wimpel zonder te leren ben geslaagd voor mijn eindexamen. Maar nu ik in mijn tweede jaar op het mbo zit heb ik toch het idee dat ik nu wel kei hard moet gaan bikkelen voor alle moeilijke stof dat ik krijg en nog ga krijgen. Maar het patroon dat ik altijd heb gehad is zo moeilijk om los te laten, mede doordat je nog steeds de gedachten in je hoofd heb zitten met ‘dat kan ik wel’. Enkel is dit nu zo anders… Ik kan het niet zonder te leren, ik moet het écht doen. Oke, ik ga volle bak er tegen aan vanaf morgen, echt waar ik beloof het mij zelf. Ach, zie toch weer eens wat een paar gedachten voor een tekst kan zorgen. Nouja, misschien dat ik dit eens meerdere keren per week ga doen? Vaker mijn gedachten delen met de buitenstaanders? Nouja, wie weet als ik zin heb… Ik doe dit overigens voor mijn plezier. Wie weet tot binnenkort in mijn andere gedachten. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten