Dag sociaal leven.

Over een kleine periode begint voor mij het echte werk. Ik hoef dan namelijk niet meer naar school terug te komen en mag anderhalf jaar stage gaan lopen. Dit betekend het einde van mijn sociale en de rest van mijn leven. Ik moet een heel eind weg waardoor ik iedere dag in totaal bijna vier uur kwijt ben aan reizen. Er zou een makkelijke optie zijn, op kamers gaan maar helaas mag ik dat niet van mijn ouders wat ik ook probeer.

Dit betekend dus dat ik door de week geen sociale face to face contacten met mijn vrienden kan hebben, dat ik niet meer kan gaan sporten en dat ik niet meer kan werken. Ik mag dan ook wel hopen dat ik een stagevergoeding krijg omdat ik dan toch geld misloop omdat ik niet meer kan werken. Maar er zit ook een positieve kant aan! Ik kan eindelijk weg van het ongeregeld zooitje op school waar vijftig procent van de docenten langs elkaar heen gaan waardoor wij, de studenten de dupe dan van worden.

Ik ga eindelijk mijn vak in de praktijk leren waar ik ook erg naar uit kijk, helaas wel met de nodige consequenties maar dat is nu eenmaal zo en daar valt niets aan doen.