Het begin naar eind of schoon.

Hoe levendig je eerst leefde, hoe het eind na een gesprek weer zoveel dichterbij is gekomen. Hoe het vervolgens toch weer stapje verder weg raakt, maar nu toch weer zo dichtbij als eerst terug is gekomen. Wat een verdriet moet het jezelf doen om steeds als je een stapje voort maakt, je na een tijdje die stap weer terug moet maken, misschien wel verder dan eerst. Je bent weer terug bij af, misschien wel weer verder van huis.

Dat zo’n mutanten cel je lichaam kan aanvallen en je leven zo kan gaan beheersen. Ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Ontslagen worden en opgenomen worden. Het hoort er allemaal bij, tot je schoon wordt verklaard of tot je het einde hebt bereikt…

Bron: Tumblr