Het is alweer een volle maand geleden dat ik ook nog maar
iets met mijn blog heb gedaan. Ik had het in de tussentijd graag willen doen
maar ik kan het gewoon niet. Ik ben iedere werkdag minimaal 12 uur van huis
weg en op het eind van de dag eist het je tol en dan komt er ook nog eens bij
dat ik al maanden een vervelend gevoel in mijn vingers heb en wat steeds erger
wordt… Ik val iedere dag dan ook om half negen met mijn ogen dicht op bed tot
mijn wekker weer af gaat.
Zoals jullie hier dus uit kunnen opmaken heb ik gewoon geen
tijd. Het is weer een heerlijke klaag post geworden maar ik vind gewoon dat ik
het moet delen omdat ik nog steeds van het bloggen hou. Ik mis het ook echt en
heb er al vaak genoeg aan gedacht om mijn ideeën op te schrijven en uit te
werken op de momenten dat het wel gaat. Maar ik heb zelfs geen tijd om een
boekje te kopen hiervoor. Tot begin juni zal ik nog wel krap in tijd zitten,
maar ik hoop dat mijn weekenden wel wat minder druk worden.
Ik hoop met heel mijn hart voor mijzelf, en voor de lezers dat ik binnenkort wat vaker kan bloggen. Het is namelijk toch ook weer een soort ontspanning om even te ontsnappen aan de dagelijkse drukke sleur. Als de tijd daar voor komt, merken jullie het vanzelf :).